Opowiadanie 34 Rodzina Jednorożec The sims 4 Tęsknota

Życzę Wam zdrowych ,radosnych Świąt spędzonych w rodzinnym gronie.
A teraz przejdziemy już do opowiadania.

Minęła już żałoba po śmierci Adriana ,ale rodzina nadal czuła wielki ból z powodu jego odejścia .Wrócili już z wakacji gdzie spędzili kilka dni .

Marta nadal pociesza córeczkę po śmierci taty

Dziewczynka zrobiła dla swojego taty laurkę i położyła ją przy nagrobku

Amelka-tatusiu ,wiem że na pewno ci się spodoba to moja laurka dla ciebie ,skończyły się już wakacje i jutro wracam do szkoły ale nie wiem czy dam radę ,codziennie tam chodzić i uśmiechać się do kolegów i koleżanek kiedy tak naprawdę nadal jest mi smutno bo ciebie tutaj nie ma

Amelka-Ale wiem że chciałbyś abym dała radę i miała same piątki dlatego postaram się dla ciebie żebyś był ze mnie dumny

Marta starała się spędzać z dziećmi dużo czasu aby w tej sytuacji być dla nich nie tylko matką ale także ojcem

Marta-Co tam rysujesz?
Amelka -to dla taty ,wiesz dziś dałam mu laurkę i mu się spodobała więc na jutro zrobię dla tatusia rysunek
Marta-świetny pomysł ,na pewno się ucieszy

Następnego dnia Marta poszła do pracy

Amelia poszła do szkoły a następnie na zajęcia teatralne

Chwilami dziewczynka znów była smutna jak tylko przypominała sobie ,że kiedy wróci po szkole do domu ,nie zobaczy tam swojego taty

Marta po pracy kąpie młodszą córeczkę

Później czyta jej bajkę na dobranoc

Wiki-mamusiu czytaj dalej
Marta-Ale skończyła się już bajka ,skarbie tyle wystarczy ,nie chce ci się jeszcze spać ,przecież przeczytałam ci całą książeczkę
Wiki-nie chcę spać
Marta-No dobrze to może zamknij oczka ,a ja ci coś opowiem
Wiki-dobrze

Marta-Tylko zamknij oczka bo wtedy szybciej zaśniesz
Wiki-dobrze mamusiu
Marta-dawno temu albo może to właśnie nie było wcale tak dawno temu żyła sobie pewna dziewczynka która była bardzo smutna bo nie miała już mamy ,mieszkała ze swoją macochą i tatą ale po kilku latach jej tata też umarł a macocha się wyprowadziła .Jednak los do nastolatki w końcu się uśmiechną a wiesz dlaczego ?
Wiki-nie wiem
Marta-Bo poznała w szkole fajnego chłopaka ,potem wybrali się razem do klubu i zaczęli się spotykać ,on był jej idealnym księciem
Wiki-A ona była księżniczką ?
Marta-Tak można tak powiedzieć.Śpisz już skarbie?
Wiki-nie śpię ,mamo i co było dalej?
Marta-A co miało być dalej ,było jak w pięknej bajce bo księżniczka i książę wzięli ślub a potem ....
No śpi już
Wiki-mamo co było potem
Marta-Ale zamknij oczka bo tak to nigdy nie zaśniesz

Marta-Potem urodziła im się córeczka i byli bardzo szczęśliwi,kochali ją nad życie .Potem popełnili jeszcze w życiu kilka błędów ,on przez chwilę zawahał się czy księżniczka jest miłością jego życia ,ona uciekła od niego do dżungli i tam została przez jakiś czas.Jednak bardzo za nim tęskniła ,spotkało ją tam wiele złego:otruła ją roślina ,strzelił piorun i nawet została nawiedzona .Jednak te nieszczęścia nie oddaliły ją od księcia wręcz przeciwnie zdała sobie sprawę ,że odjeżdżając od niego jak najdalej ,tęskni za nim jeszcze bardziej i wiesz co zrobiła?
Wiki-co?
Marta-Wróciła ,wszystko sobie wyjaśnili i wybaczyli i wtedy kochali się jeszcze mocniej ich miłość była trwalsza
Wiki-I co było dalej?
Marta-Dalej na świat przyszła ich druga córeczka i żyli długo i szczęśliwie aż do teraz........
W tym momencie mała Wiki zasnęła

Natomiast w tym momencie obudziła się Amelka i poszła do mamy do sypialni

Amelka-mamo mogę z tobą spać
Marta-Tak, wskakuj do łóżka

Amelka -mamo ,bo ja kiedy opowiadałaś bajkę Wikusi ,tak naprawdę udawałam że śpię
Marta-Dlaczego?
Amelka-Nie mogłam zasnąć ,mamusiu czy mogę cię o coś zapytać?
Marta-Tak ,pytaj o co chcesz
Amelka-Czy tą księżniczką w bajce to byłaś ty
Marta-Skąd to wywnioskowałaś?
Amelka-Bo pod koniec powiedziałaś że żyli długo i szczęśliwie do teraz to tak jak ty z tatą
Marta-To prawda to była bajka o nas
Amelka-mamo powiedziałaś ,że straciłaś mamę ,a potem tatę .Mamo co robiłaś żeby tak bardzo za nimi nie tęsknić?
Marta-Tak naprawdę nic córeczko bo każdy ma prawo za kimś tęsknić gdy go nie ma ,kochanie to normalne że tęsknisz za tatą i ja też ,po prostu z czasem będzie ci łatwiej ale pamiętaj możesz tęsknić i to nic złego
Amelka-dzięki mamo,kocham cię
Marta-dobranoc